Jacek Kaczmarski I O wolności

Kiedy z budynku Komitetu Wojewódzkiego wydobywały się już gęste kłęby dymu, krótko po 15.00 z oddalonej o ok. 200 metrów Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej skierowano zaledwie kilkudziesięciu milicjantów, aby rozproszyli zgromadzonych. Tę nieodpowiedzialną, tragiczną w skutkach decyzję podjęło kierownictwo KW PZPR, które razem z jej pierwszym sekretarzem schroniło się w gmachu MO.

TRANSMISJA NA YOUTUBE

TRANSMISJA NA FACEBOOKU

[…] Półtorej godziny później przybyła odsiecz wojska; użycie broni palnej, także przez milicjantów, odblokowało oblegane gmachy i rozproszyło wielotysięczny tłum. Początkowo oddawane serie strzałów, w tym do góry i z użyciem amunicji smugowej, ludzie przyjmowali z niedowierzaniem, krzycząc „Strzelają ze ślepaków!”, natomiast później – kiedy padali zabici i ranni – skandowano „Bandyci!”, „Strzelają do ludzi!”. W obrębie milicyjnych budowli oraz WKZZ śmiertelnie postrzelono jedenaście osób. Wśród nich znalazła się szesnastoletnia uczennica, która akurat stała blisko okna w swoim mieszkaniu naprzeciw gmachu KW MO. Jednej osobie transporter skot zmiażdżył głowę. Spośród około 120 poszkodowanych cywilów przewiezionych do szpitali najwięcej było rannych od kul. Stu siedemdziesięciu lżej rannych uzyskało pomoc ambulatoryjną.

Trudno nam dziś uwierzyć, że opisane straszliwe wydarzenia rozegrały się 51 lat temu w miejscu, w którym dzisiaj wznosi się nasza Filharmonia. Sąsiadujemy z opisywanym budynkiem milicyjnym, po naszej ulicy i chodnikach czołgali się ranni ludzie, z okna, przez które wpadła zbłąkana kula widać fasadę naszej Filharmonii. Grudzień 1970 stał się elementem tożsamości miejsca. I chociaż dzisiaj ta część miasta już się zmieniła – powstał gmach Filharmonii, muzeum i pomnik, elewacje budynków przeszły remont – pod nimi wciąż kryje się prawda o „Republice Szczecińskiej” – mieście ludzi, którzy kochali wolność.

Jacek Kaczmarski (1957-2004), kultowy poeta i autor piosenek z nurtu „zaangażowanych”, powszechnie kojarzony jest z etosem pierwszej „Solidarności”. Jego piosenki usłyszymy w aranżacjach szczecińskiego kompozytora i autora muzyki filmowej Miłosza Wośki. Tworzy on kompozycje i aranżacje nawiązujące do tzw. trzeciego nurtu w muzyce jazzowej (łączenia elementów jazzu z muzyką poważną) oraz szeroko pojętej muzyki ilustracyjnej. Zajmuje się również komponowaniem do przedstawień teatralnych, filmów animowanych, dokumentalnych i krótkometrażowych.